Wreszcie trochę więcej czasu na gotowanie! Lasagne niewątpliwie wymaga czasowych poświęceń, ale rezultat jest wart wszelkich poczynionych ustępstw. Poza tym przygotowanie lasagne wymaga nauczenia się robienia sosu beszamelowego, co bywa nieco upierdliwe, ale za to przydaje się w innych kulinarnych kontekstach.
Lasagne umożliwia wspięcie się na kulinarne wyżyny, jeśłi chodzi o eksperymentowanie z kombinacjami smaków. Moja dzisiejsza kombinacja była dość prosta i objęła:
- szpinak
- chorizo
- pieczarki
- cebulę
- czosnek
Całość uzupełniła sałatka z mieszanych liści, pomidorków koktailowych, suszonych pomidorów i avocado (z sosem z oliwy i octu balsamicznego).
Kiedy opanuje się sztukę robienia beszamelu, przygotowanie lasagne przypomina zabawę klockami:
- warstwa makaronu (ja nie gotuję, bo mi się nie chce)
- warstwa beszamelu
- warstwa nadzienia (przygotowanego wcześniej na patelni)
- czynność powtórzyć do wykoczenia składników.
Potem do piekarnika, aż makaron będzie miękki.
I tyle.
No comments:
Post a Comment